Historia

W marcu 1994 r. grupa osób chorych na stwardnienie rozsiane, spotykających w celach wymiany doświadczeń z tą ciężką chorobą, postanowiła sformalizować swoje działania by móc „pomagać innym i sobie”. Założono stowarzyszenie. Stowarzyszenie za podstawowy cel postawiło sobie utworzenie gabinetu rehabilitacyjnego mogącego prowadzić rehabilitacje leczniczą dla członków stowarzyszenia. Nadmienić należy, że w mieście liczącym 25 tys. mieszkańców jedyny gabinet rehabilitacji mieścił się na pierwszym piętrze budynku, do którego osoby z dysfunkcją narządu ruchu miały utrudnione dostęp lub nie miały go wcale. Pamiętać należ, że początek lat dziewięćdziesiątych to również początek działań promujących, jeśli tak to można nazwać, osoby niepełnosprawne w społeczeństwie. Dużym osiągnięciem było powołanie instytucji o nazwie Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Przygotowania do uruchomienia gabinetu, o którym mowa powyżej, trwały cztery lata. Po usilnych staraniach członków stowarzyszenia, znacznej pomocy samorządu lokalnego, wsparciu finansowym lokalnych przedsiębiorców udało się znaleźć pomieszczenia w których można było zlokalizować gabinet oraz go wyposażyć. Tym samym 17 marca 1997 roku zarejestrowano podmiot o nazwie Przychodnia Rehabilitacyjna przy Zamojskim Towarzystwie Stwardnienia Rozsianego z siedzibą w Biłgoraju przy ulicy I Armii Wojska Polskiego 4.

W początkowej fazie działalności, zapał i energia wytworzona poprzez udaną inicjatywę pozwoliły na zachęcenie do współpracy czterech rehabilitantów pracujących w biłgorajskim szpitalu. Praca ich była z powodu braku środków finansowych stowarzyszenia, pracą nieodpłatną, dlatego też zajęcia z osobami niepełnosprawnymi odbywały się dwa razy w tygodniu po dwie godziny. Wyposażenie przychodni było dość ubogie, stąd też zakres rehabilitacji ograniczał się w dużej mierze do ogólnorozwojowych ćwiczeń indywidualnych a częściej grupowych.

Na przełomie lat 1998 i 1999, w wyniku zmian systemowych Państwa, otworzyły się przed stowarzyszeniem a raczej przychodnią, nowe, nieznane dotychczas realia finansowania świadczeń medycznych. Zarząd stowarzyszenia nie był przygotowany do takiej „rewolucji” w zasadach funkcjonowania podmiotów leczniczych a raczej, zgodnie z ówczesna nomenklaturą niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, stąd też przychodnia w dość powolny sposób zaczęła korzystać z nowych możliwości systemowych. Mimo wszystko, przychodnia wzięła udział w pierwszych, ogłoszonych przez Lubelską Regionalną Kasę Chorych oraz Branżową Kasę Chorych Służb Mundurowych konkursach ofert na realizację świadczeń zdrowotnych w rodzaju rehabilitacji leczniczej. No cóż, początki łatwe nie były. W szybkim tempie należało „przepoczwarzyć” się z osób chorych - taki był wtedy skład Zarządu - w „biznesmenów” a wiedzy na temat funkcjonowania placówki medycznej w realiach wonnego rynku zbyt wiele nie było. Jakoś to jednak do przodu poszło. Przez kolejne lata przychodnia wchodziła w coraz większe umowy, najpierw z kasami chorych a po „ulepszeniu systemu służby zdrowia” z Narodowym Funduszem Zdrowia. Zwiększało się zapotrzebowanie na zabiegi rehabilitacyjne, zwiększało się zatrudnienie. W międzyczasie pojawiły się w Biłgoraju nowe, konkurencyjne przychodnie rehabilitacyjne. Niestety, wciąż też przybywało osób wymagających rehabilitacji…

Wiosną 2004 roku zmieniona została nazwa przychodni. Pojawiła się wtedy po raz pierwszy nazwa własna przychodni - REVIMED. Tak to trwa do dzisiaj.